پست 10
خوشبحالِ اونائی که هنوز میخوان "یه روز خوب بیاد" ..
منکه اونقد بی انگیزه و افسرده م،که حتی اگر یه روز خوبم بیاد،درُ وا نمیکنم..
چون بلد نیستم حتی در چطور باز میشه:))
پست 6
اشرف مخلوقاتیم، ولی اندازه نهنگ و دلفین اختیار نداریم که وقتی مدتها احساس پوچی و عدم میکنیم،خودکشی کنیم!
زیباست..
پست 5
راستش.. به تنها چیزی که میشه واقعا معتقد بود و هرگز هم مو لای درزش نمیره، "جبر جغرافیا" ست!
پست 4
من الان باید تو یه شرکت مناسب،مشغول به کار بودم.
یه خونه واسه خودم داشتم(هرچند نقلی).یه ماشین متناسب.البته ماشینم نشد،نشد!
بعدازظهرا میرفتم باشگاه.پارک.کمی پیاده روی.گشت و گذار.
شبها هم یه فیلم میدیدم،بعدش همینجور که آخرین نخهای سیگارمُ میکشیدم،کتاب میخوندم تا خوابم ببره.صبح هم میرفتم سر کار و زندگیم!رابطه احساسی و سکسم که محتاجش نیستم!
ولی خب! الان اینجام،بیکار،بی راه،بی هدف،بی اختیار:)) تنها شباهت زندگی الانم،با چیزی که باید باشه،اینه که فیلم رو میبینم،چندتا در روز!!:) از فرط بیکاری..
خلاصه اینکه.. ایشالا تو زندگی بعدیم..=)